Wieże widokowe możemy znaleźć w każdym regionie Polski. Przyciągają turystów swoim ciekawym wyglądem, kuszą wspaniałymi widokami, które rozciągają się z ich szczytów. Przygotowaliśmy zestawienie ośmiu wież, które naszym zdaniem są warte szczególnej uwagi. Które wybraliśmy? Sprawdź sam! Wieża widokowa w Krynicy-Zdroju Wieża widokowa w Krynicy-Zdroju znajduje się na szczycie stacji Słotwiny Arena, pośród lasów Jaworzyny Krynickiej. Ma ona wysokość 49,5 m i prowadzi do niej stopniowo wnosząca się drewniana ścieżka o długości 1030 m. Ścieżka umiejscowiona jest w konarach drzew, co pozwala zwiedzającym na podziwianie walorów krajobrazowych okolicy. Na trasie turyści mogą bliżej poznać okoliczną przyrodę oraz historię regionu, dzięki specjalnym instalacjom edukacyjnym. Krynica-Zdrój, Krynica Górska, ul. Banica Domki Wieża widokowa na Gorcu Wieża widokowa na Gorcu ma drewnianą konstrukcję osadzoną na betonowym fundamencie. Dzięki całkowicie obudowanym schodom i tarasowi widokowemu mogą na nią wejść również osoby z lękiem wysokości. Jej konstrukcja pierwotnie miała nawiązywać do stylu dawnych, regionalnych kościołów. Wysokość wieży to około 20 m. Można z niej podziwiać piękną panoramę Tatr oraz Beskidów. Na tarasie widokowym mieści się około 30 osób. Zabezpieczony jest on drewnianą obudową, na której wewnętrznych ścianach umieszczono opisane panoramy widokowe. W obudowie tarasu widokowego wykonano podłużne szczeliny, aby widoki z wieży mogły oglądać również dzieci. Obudowany i zadaszony taras widokowy w razie potrzeby może posłużyć turystom również jako schronienie przed niesprzyjającymi warunkami atmosferycznymi. Ponadto na dachu wieży zamontowano kamery, dzięki czemu można na bieżąco śledzić panoramę widokową z wieży. Wieża widokowa w Bruśniku Wieża widokowa w Bruśniku znajduje się na wzniesieniu Styrki (420 m), w miejscowości Bruśnik, na Pogórzu to zwężająca się ku górze konstrukcja stalowo-kratowa wypełniona drewnem, składająca się z kilku kondygnacji, do których prowadzą szerokie schody. Wieża posiada pięć tarasów widokowych a jej całkowita wysokość wynosi 23 m. Najwyższa platforma widokowa znajduje się na wysokości 18 m. Znajdziemy tam także fotograficzną panoramę z opisem widocznych wzniesień i miejsc oraz informacjami tekstowymi atrakcji turystycznych. Z wieży roztacza się rozległy widok obejmujący: Pogórze Ciężkowickie, Pogórze Rożnowskie, Beskid nocleg w okolicy Gródek Nad Dunajcem Domki Gródek nad Dunajcem, ul. - Domki Wieża widokowa w Kotowicach Wieża widokowa w Kotowicach posiada zieloną metalową konstrukcję. Położona jest w przysiółku Utrata nad brzegiem Odry. Od centrum Wrocławia dzieli ją około 20 km. Wieża ma 40 m wysokości i 3 tarasy widokowe. Z jej szczytu możemy podziwiać panoramę przyrodniczych obszarów Natura 2000 na terenie gminy Siechnice. Przy dobrej pogodzie widać też Wrocław, Masyw Ślęży oraz zarys obiekty noclegowe w okolicy Wieża widokowa w Ińsku Wieża widokowa o metalowej, ażurowej konstrukcji znajduje się w Ińskim Parku Krajobrazowym położonym około 80 km od Szczecina. Ma jakieś 30 m wysokości i rozpościerają się z niej widoki na pobliskie jezioro oraz ma osiem „pięter” czyli tarasów, z których można podziwiać piękne krajobrazy. Najbardziej zjawiskowe widoki są oczywiście te, które możemy podziwiać ze szczytu wieży. Aby tam wejść musimy jednak pokonać 160 schodów, albo skorzystać z wieża jest podświetlana, co stanowi dodatkową atrakcję. Wstęp na nią jest bezpłatny. Obiekt przystosowany został do potrzeb osób noclegu w Ińsku Ińsko, ul. ul. Klonowa Domki Wieża widokowa we Wdzydzach Kiszewskich Tym razem przedstawiamy wieżę widokową o drewnianej konstrukcji, która znajduje się na terenie Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego. Ma ona około 36 m wysokości i posiada 3 platformy widokowe umieszczone na 10, 20 i 30 m. Tuż przy wieży stoi wiata edukacyjna z planszami informującymi o przyrodniczych walorach tego wieży można podziwiać panoramę kaszubskiej wsi oraz jezioro Wdzydze wraz z licznymi półwyspami i wyspą - Ostrowem oferty obiektów noclegowych w Wdzydzach Kiszewskich Wieża widokowa na Cergowej Ta ponad 20-metrowa wieża znajdująca się na szczycie Cergowej jest jedną z największych atrakcji Beskidu Niskiego. Konstrukcja posiada aż 5 kondygnacji, które zwężają się ku górze - całość nawiązuje do dawnych obiektów wiertniczych, znajdujących się na Podkarpaciu. Na Cergową prowadzą trzy trasy. Jednak najdogodniej wybrać się żółtym szlakiem z miejscowości Dukla, który prowadzi również do Złotej Studzienki wraz z kapliczką – miejscem kultu św. Jana z Dukli. Auto można zostawić na końcu drogi asfaltowej w Ciuławce - przysiółku wsi Cergowa. Poszukaj noclegu w okolicy Cergowej Kamienna Góra, ul. Ogorzelec Domki Wieża widokowa na Trójgarbie Trójgarb zlokalizowany jest na terenie Gór Wałbrzyskich, w Sudetach Środkowych, między Kamienną Górą a Szczawnem-Zdrojem. Jak sama nazwa wskazuje składa się z trzech wierzchołów (778, 757 i 738 m Kilka lat temu na najwyższym wierzchołku otwarto wieżę widokową o wysokości 27 metrów, z czterema tarasami widokowymi. W kierunku południa możemy z niej dostrzec wierzchołki Gór Kamiennych, Karkonoszy i Rudaw Janowickich. Na Wschodzie zobaczymy Chełmiec - drugi co do wysokości szczyt gór Wałbrzyskich. Natomiast na północ rozciąga się panorama na Równinę Świdnicką, Masyw Ślęży, a także Wrocław. Wieża została wzniesiona na podstawie trójkąta, co ma symbolizować trzy gminy biorące udział w projekcie: Czarny Bór, Stare Bogaczowice oraz Szczawno-Zdrój. Zobacz obiekty noclegowe w okolicyA Ty? Którą wieżę widokową lubisz najbardziej?

Wieża widokowa na Gorcu Gorc z wieżą widokową Państwo Polska Typ budynku wieża widokowa Ukończenie budowy 2015 Położenie na mapie gminy Ochotnica Dolna Położenie na mapie Polski Położenie na mapie województwa małopolskiego Położenie na mapie powiatu nowotarskiego 49°33′54,6″N 20°15′10,8″E/49,565167 20,253000 Multimedia w Wikimedia Commons Wieża widokowa na Gorcu – turystyczna wieża widokowa na szczycie Gorca (1228 m) w Gorcach. Opis[edytuj | edytuj kod] W latach 2014–2015 w ramach programu „Enklawa aktywnego wypoczynku w sercu Gorców – szlaki turystyki rowerowej, pieszej i narciarskiej w Gminie Ochotnica Dolna” gmina Ochotnica Dolna w rejonie Gorca wykonała i oznakowała nowe szlaki turystyki rowerowej i narciarskiej, a na Gorcu wybudowano nową wieżę widokową. Ma drewnianą konstrukcję osadzoną na betonowym fundamencie. Dzięki całkowicie obudowanym schodom i tarasowi widokowemu mogą na nią wejść również osoby z lękiem wysokości. Początkowo planowano obudowanie narożników wieży drewnem, co zapewniałoby ochronę przed wiatrem i stylistycznie upodabniało ją do drewnianych kościołów gotyckich[1]. Ostatecznie zrezygnowano z tego rozwiązania. Na tarasie widokowym mieści się około 30 osób. Zabezpieczony jest drewnianą obudową, na wewnętrznych ścianach której umieszczono opisane panoramy widokowe. W obudowie tarasu widokowego wykonano podłużne szczeliny, aby widoki z wieży mogły oglądać również dzieci. Obudowany i zadaszony taras widokowy w razie potrzeby może posłużyć turystom również jako schronienie przed niesprzyjającymi warunkami atmosferycznymi (np. deszczem). Ponadto na dachu wieży zamontowano kamery internetowe, dzięki czemu można na bieżąco śledzić panoramę widokową z wieży[1]. Wieża widokowa na Gorcu znajduje się w granicach wsi Ochotnica Dolna w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Ochotnica Dolna. Pozostałe 3 wieże wybudowane przez gminę Ochotnica to: wieża widokowa na Lubaniu, wieża widokowa na Koziarzu i wieża widokowa na Magurkach[2]. W Gorcach znajduje się jeszcze jedna wieża widokowa, na rabczańskiej Polczakówce[3]. Panorama Tatr z Gorca Przypisy[edytuj | edytuj kod] ↑ a b Gmina Ochotnica Dolna [dostęp 2019-07-31] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-07]. ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [dostęp 2019-07-31]. ↑ Wieża widokowa na Polczakówce (pol.). Urząd Miejski w Rabce-Zdroju. [dostęp 2022-07-09].

Długość trasy: 14,22 km Czas przejścia: 4h 41m Trudność: Wymagająca Malownicza i atrakcyjna pod względem turystycznym wycieczka, której celem jest zdobycie Gorca zwanego „Gorczańskim Krywaniem”. To popularna trasa prowadząca z doliny Kamienicy przez urokliwe gorczańskie polany, od wieków związane z gospodarką pasterską. Po drodze kilka miejsc związanych z działalnością partyzancką, która rozwijała się w masywie Gorca podczas II wojny światowej. Trudy wędrówki wynagradza znakomita panorama, jaka roztacza się z wieży widokowej na Gorcu. Lubomierz Rzeki – Nowa Polana – Polana Świnkówka – Gorc (1228 m – Nowa Polana – Groń – Szczawa Autor: Agnieszka Cygan Przewodnik turystyczny chevron_right Plan wycieczki Wycieczkę zaczynamy na przystanku autobusowym Lubomierz Przysłop. Idziemy przez chwilę szosą na wschód, skręcamy w asfaltową drogę w prawo, a następnie w lewo, przechodzimy przez most na Kamienicy. W tym miejscu spotykamy szlak koloru niebieskiego , którym będziemy wędrować na Gorc. Szlak wspina się kamienistą drogą na stoki Magorzycy. Dochodzimy do Nowej Polany, w tym miejscu dołącza szlak koloru czarnego wiodący ze Szczawy. Dalej szlakiem niebieskim przez las dość stromo dochodzimy do polany Świnkówka na terenie Gorczańskiego Parku Narodowego. Czeka nas teraz piękny krajobrazowo odcinek wiodący przez polanę Gorc Kamienicki, z której widać już wieżę widokową na Gorcu. Na szczyt prowadzi krótkie podejście przez las. Z Gorca (1228 m schodzimy tą samą drogą, szlakiem niebieskim, przez znane nam już polany. Na wysokości Nowej Polany skręcamy w prawo na szlak czarny (kierunek: Szczawa). Wędrujemy lasem, szybko tracąc wysokość. Następnie szlak prowadzi utwardzoną drogą przez długą dolinę potoku Głębieniec. Dochodzimy do asfaltu i pierwszych zabudowań Szczawy. Szlak czarny doprowadza nas do centrum miejscowości, gdzie kończymy wycieczkę. Atrakcje i walory krajobrazowe Lubomierz Rzeki to popularny punkt wyjścia na szlaki prowadzące w Gorce oraz Beskid Wyspowy. Można stąd powędrować na Kudłoń, na Gorc, a także lepiej poznać dolinę Kamienicy. Z Rzek wychodzi także piękny, widokowy szlak żółty prowadzący na Jasień, Krzystonów i Mogielicę w Beskidzie Wyspowym. Polana Świnkówka, przez którą będziemy przechodzić, leży już na terenie Gorczańskiego Parku Narodowego. Z polany roztacza się panorama na dolinę Kamienicy, szczyt Jaworzyny Kamienickiej oraz grzbiet Kudłonia, przy dobrej pogodzie ładnie prezentują się też Tatry. Na polanie znajduje się ławeczka oraz tablica informacyjna GPN. Polana Gorc Kamienicki, przez którą przechodzi szlak niebieski, jest położona na północ od szczytu Gorca. Rozciąga się stąd wspaniała panorama na Beskid Sądecki, Gorce, Beskid Wyspowy oraz Tatry. Na polanie stoi bacówka. Pięknie jest tutaj zwłaszcza wiosną, bowiem polana w większości porośnięta jest łąką mietlicową, która jest typowa dla gorczańskich polan piętra reglowego. Z polany bardzo dobrze widać już wieżę widokową na Gorcu, która jest celem naszej wędrówki. Gorc (1228 m to okazały szczyt położony we wschodniej części Gorców, rozciągający się między doliną Kamienicy a doliną Ochotnicy. Z powodu swej charakterystycznej sylwetki jest nazywany „Gorczańskim Krywaniem”. Nazwa „Gorc” nawiązuje do wyrabiania polan poprzez wypalanie lasu i pochodzi od słowa „gorzeć” czyli „palić się, płonąć”. Przez grzbiet Gorca przechodzi granica Gorczańskiego Parku Narodowego. Wieża widokowa na Gorcu powstała w latach 2014-2015 roku w ramach programu „Enklawa aktywnego wypoczynku w sercu Gorców – szlaki turystyki rowerowej, pieszej i narciarskiej w Gminie Ochotnica Dolna”. W tym samym czasie zbudowano trzy bliźniacze wieże w Gorcach: na Gorcu, na Lubaniu i na Magurkach, zaś czwarta wieża stanęła na Koziarzu w Beskidzie Sądeckim. Z wieży rozciąga się wspaniała, dookolna panorama. Źródła mineralne w Szczawie znane są od wieków – pisał o nich już Stanisław Staszic, a wcześniej Jan Długosz. Przed wybuchem II wojny światowej planowano utworzyć w Szczawie uzdrowisko, jednak wybuch wojny zniweczył te plany. Warto zajrzeć do pijalni wód mineralnych, która znajduje się niedaleko kościoła, i spróbować tutejszych leczniczych wód. „Hanna” polecana jest w przypadku chorób układu krążenia, zaś „Krystyna” wspomaga leczenie układu oddechowego. Warianty i modyfikacje Zachęcamy, aby odwiedzić Studencką Bazę Namiotową „Gorc”, która znajduje się na południe od głównego grzbietu Gorca, na rozległej hali podszczytowej, przy zielonym szlaku prowadzącym z Ochotnicy Dolnej. Bazę prowadzi Studenckie Koło Przewodników Górskich działające przy Oddziale Akademickim PTTK w Krakowie. Aby dojść do bazy namiotowej, schodzimy ze szczytu Gorca szlakiem niebieskim na południowy-zachód, następnie skręcamy w lewo na szlak zielony, który doprowadzi nas na Hale Gorcowskie. Do bazy dotrzemy w około 15 minut. Z Hal Podgorcowych roztacza się wspaniała panorama na Beskid Sądecki, widać też okazały grzbiet Lubania w Gorcach, zaś na dalszym planie Magurę Spiską oraz Tatry. Wskazówki praktyczne Do Lubomierza kursują autobusy z Krakowa, Szczawnicy i Mszany Dolnej (wysiadamy na przystanku Lubomierz Przysłop). Do Szczawy jeżdżą autobusy z Krakowa, Szczawnicy, Mszany Dolnej, Limanowej i Nowego Sącza. Turyści, którzy przyjadą na wycieczkę własnym samochodem, mogą po zakończeniu wędrówki wrócić autobusem ze Szczawy do Lubomierza, bowiem na tym odcinku kursy realizowane są bardzo często. Samochód można zaparkować w Lubomierzu Rzeki, za przełęczą Przysłop, już na niebieskim szlaku – duży parking jest oznaczony jako „miejsce biwakowe nad potokiem”. Niewątpliwie jest to najbardziej dogodne miejsce, bezpośrednio przy szlaku na Gorc oraz w dolinę Kamienicy. Parking jest płatny, w słoneczne weekendy dość szybko się zapełnia. Nawierzchnia parkingu nie jest utwardzona, więc po deszczu teren jest grząski i błotnisty. Szlak niebieski na Gorc jest miejscami forsowny. Pewne trudności mogą nastręczać kamieniste i podmokłe odcinki, dlatego zalecamy wygodne obuwie turystyczne. Wysiłek wynagradzają piękne panoramy, jakie roztaczają się z polan Świnkówka i Gorc Kamienicki. Szlak czarny do Szczawy jest dość monotonny i mniej atrakcyjny pod względem turystycznym – jest jednak dużo łagodniejszy niż szlak niebieski, dlatego polecamy go na zejście. W Lubomierzu Rzeki, w pobliżu przełęczy Przysłop – w miejscu, gdzie zaczynamy wędrówkę – znajduje się niewielki sklep spożywczy, w którym możemy zakupić prowiant na drogę. W Szczawie znajdują się sklepy, pijalnia wód mineralnych oraz kawiarnia. Jeśli zechcemy odwiedzić studencką bazę namiotową, pamiętajmy, że jest ona otwarta tylko w miesiącach wakacyjnych. Gorce - galeria zdjęć Wiktora Barona Długość trasy: km Przewyższenie: m Suma podejść: m Suma zejść: m Trudność: 16/30 (wymagająca) (współczynnik obliczony automatycznie, funkcjonalność eksperymentalna) Czas przejścia: 4h 41m (dla tempa marszu 4 km/h) Mapa (profil wysokości oglądany na małych ekranach może sprawiać wrażenie, że trasa jest bardziej stroma niż w rzeczywistości jest) Zaloguj się, aby pobrać plik GPX Najbliższe trasy

Co znajdziesz w tym wpisie? Wieża widokowa Magurki – jak dojechać?Mapa najkrótszej trasy na szczytNajkrótszy szlak do wieży widokowej na Magurkach w GorcachKurnytowa Koliba z 1839 rokuNa górę dostaniesz się bardzo szybkoWieża widokowa na MagurkachDoliną Potoku Jaszcze zdobywamy Magurki w Gorcach – opis szlakuJak dojechać na Magurki?Jak wygląda szlak do wieży widokowej na Magurkach?Liberator na MagurkachPrzełęcz Pańska PrzehybkaSzczytSzlak Kultury Wołoskiej Magurki to szczyt w Gorcach mierzący 1108 m To popularna góra, ponieważ znajduje się tam drewniana wieża widokowa. Podobne są na: Lubaniu, Koziarzu i Gorcu. Najłatwiejszy i najkrótszy szlak do wieży widokowej na Magurkach prowadzi przez Kurnytową Kolibę,Czas wejście to od 40 do 60 minut – w zależności od tempa,Trasa mierzy 2 kilometry,Dłuższy wariant do wieży prowadzi z Doliny Potoku Jaszcze przez szczątki rozbitego samolotu. Wieża widokowa Magurki – jak dojechać? Pod samą wieżę nie dojedziesz samochodem. Chcąc dojechać na start najkrótszej trasy, to w Ochotnicy Górnej należy skręcić w drogę naprzeciwko stadionu i jechać nią, aż do drewnianego budynku poza ostatnimi gospodarstwami. Samochód można zostawić przy drodze. Szlak Kultury Wołoskiej prowadzi wzdłuż Potoku Forędówki. Później po przejściu kilku minut skręca w prawo tuż za drewnianym góralem. Tam jest także kierunkowskaz do Kurnytowej Koliby. Na poniższej mapie możesz zobaczyć, jak wygląda trasa. Mapa najkrótszej trasy na szczyt Współrzędne miejsce, w którym możesz zostawić samochód: mierzy 2 kilometry,Na szlaku jest 315 metrów Magurki dostaniesz się w ciągu 60 minut. Najkrótszy szlak do wieży widokowej na Magurkach w Gorcach Ważne! Trasa nie jest oznaczona typowymi znakami na drzewach. Co jakiś czas ustawione są drewniane słupki z logiem Szlaku Kultury Wołoskiej. Nie ma się co martwić o możliwość zgubienia. Szliśmy w zimie miejscami po kolana w śniegu, bo nie było przetarte i w górę prowadzi tylko jedna droga, a też dojście do wieży widokowej nie jest zbyt długie. Kurnytowa Koliba z 1839 roku Po 10 minutach staliśmy już pod Kurnytową Kolibą – najstarszym, niesakralnym zabytkiem w Gorcach. Świadczy o tym nie tylko archaiczna forma i struktura budowli, lecz i jej znaczenie, jako pamiątki sposobu gospodarowania na odległych polanach – zarębkach. Kurnytowa Polana, na której stoi koliba służyła za bazę partyzancką z czasu II wojny światowej i z okresu walk z władzą komunistyczną. Na górę dostaniesz się bardzo szybko Trasa od samochodu na Magurki trwa około 40 do 60 minut i mierzy 2 kilometry. Nie jest ona zbyt wymagająca. Nie ma ostrych podejść. Po przejściu przez las wychodzi się na kolejne piękne, widokowe polany. Mogę powiedzieć, że jest to chyba najszybszy sposób dostania się na sam szczyt z dostępnego miejsca postojowego. Zdjęcia trasy robiłem w drodze powrotnej, ponieważ w górę maszerowaliśmy po ciemku. Także przechodzimy teraz do najważniejszej części, czyli wschodu słońca z wieży widokowej. Nie był on oszałamiający, bo chmury przykryły 95 procent nieba. Najważniejsze jednak, że ten pas nad górami był odsłonięty. Udało się zobaczyć Tatry, jednak najwyższe szczyty były szczelnie zakryte gęstą warstwą chmur. Wieża widokowa to obiekt bardzo bezpieczny i nowoczesny, dzięki czemu mogą na nią wejść osoby z lękiem wysokości oraz dzieci. Przy dobrej widoczności widać nie tylko Gorce, Tatry i sąsiednie pasma górskie, ale także Wielką Fatrę na Słowacji. Na podeście widokowym zamontowano 4 opisane panoramy widokowe. Zachęcamy do wybrania się na Magurki właśnie Szlakiem Wołoskim. Można wiele zwiedzić i dowiedzieć się czegoś więcej dzięki tablicom informacyjnym usytuowanym na trasie. INNY WARIANT TRASY – DŁUŻSZY Doliną Potoku Jaszcze zdobywamy Magurki w Gorcach – opis szlaku Siódmego grudnia 2015 r. wyruszamy w Gorce, żeby odwiedzić Magurki i nowo powstałą tam wieżę widokową. Na szczyt nie prowadzi żaden typowy szlak turystyczny. Mamy tam tylko ścieżkę przyrodniczą zwaną Doliną Potoku Jaszcze. Serdecznie zapraszamy do wspólnej wędrówki. Jak dojechać na Magurki? Rozpoczynamy od dojazdu na miejsce do przysiółka Jaszcze Duże. Dojechać tam można, skręcając za kościołem pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP w Ochotnicy Górnej. Kierujemy się po wąskiej asfaltowej drodze przez jakieś 3 kilometry. Lepiej tam nikogo nie spotkać, bo trzeba się wymijać, a nie ma tam na to zbytnio miejsca i trzeba wjeżdżać na czyjeś posesje. Nam się jedzie źle, bo jest ślisko. Zatrzymujemy się gdzieś przy odejściu żółtej ścieżki w stronę szczytu Przysłop 1187 m Po lewej stronie płynie sobie potok Jaszcze. Po prawej stronie widzimy domek i myślimy o tych, co by chcieli zamieszkać gdzieś w górach. Takie miejsce jest do tego wręcz wymarzone. Jest tutaj pięknie, a do tego cicho i spokojnie. Jak wygląda szlak do wieży widokowej na Magurkach? Kierujemy się za ścieżką zieloną wzdłuż samochodowych śladów. Na pewno by wyżej tam nie dojechał, bo jest strasznie ślisko. Pojawia nam się za chwilę znak informujący jaką ścieżką właśnie będziemy wędrować. Na niej znajduje się 13 przystanków tematycznych: Młaka kozłkowo-turzycowaŁąka ostrożeniowaPłazyDolnoreglowy bór jodłowo-świerkowyMłaka śródleśnaBuczyna KarpackaMiejsce katastrofy samolotuKośne łąkiPanorama TatrŁąka bliźniczkowa (psiara)Historia osadnictwaSukcesja lasu na gruntach porolnychStare budownictwo drewniane – szałasy Uchodzimy kilkaset metrów i docieramy do szlabanu. Tam też mamy informację, że znajdujemy się na terenie Gorczańskiego Parku Narodowego. Przekraczamy potok Głęboki i szeroką drogą kierujemy się pod górę. Idziemy po przyjemnej ścieżce, na której śniegu już nie znajdziemy. Mamy małe błoto, ale nie przeszkadza ono w wędrówce. Pogoda rozpieszcza nas od samego poranka. Promienie słońca przedzierają się przez wysokie drzewa. Uchodzimy mały kawałek i stajemy przed przystankiem oznaczonym numerem drugim. Nosi on nazwę „zbiorniki dla płazów” i znajduje się na Polanie Łonna. Teraz zaczyna się lekkie podejście. Zdobywamy szybko wysokość, wędrując pomiędzy iglakami. Niczym szczególnym trasa się nie wyróżnia. Możemy spotkać bardzo fajne mostki i ułatwienia dla turystów. Tereny tutaj należą do podmokłych, a to za sprawą wąskich strumyków, które spływają z polany Średniak. Liberator na Magurkach Docieramy do miejsca katastrofy bombowca. Dnia 18 grudnia 1944 roku o godzinie 12:45 pod przełęczą Pańska Przechybka, rozbił się ciężki amerykański bombowiec typu B-24 J Liberator. Maszyna o numerze 42-51714 i imieniu własnym „California Rocket” należała do 757 Dywizjonu, 459 Grupy Bombowej, 304 Skrzydła, 15 Armii Powietrznej Stanów Zjednoczonych, operującej wówczas z terenu Włoch. Przełęcz Pańska Przehybka Idziemy dalej i wychodzimy na przełęczy o nazwie Pańska Przehybka, która słynie z ciekawych widoków. Można zauważyć przede wszystkim grzbiet sąsiedniego Lubania. Jesteśmy już prawie przed samym szczytem. Zaczyna się najpoważniejsze podejście, bo Magurki przecież coraz bliżej. Śniegu też jest coraz więcej. Widzimy już wieżę widokową. Małymi śladami dochodzimy pod schody. Szybko wychodzimy po kilkudziesięciu schodach na samą górę i podziwiamy okazałe widoki, które jednak ograniczają chmury. Szczyt Krajobrazy mamy na wszystkie strony. Z jednej jest to Podhale i górujące ponad nim Tatry, pasmo Lubania z wieżą widokową, wzniesienie Gorc, pasma w Beskidzie Sądeckim czy szczyty w pobliżu typu Przysłop i Jaworzyna Kamienicka. Tatry niestety zasłaniają chmury i widzimy tylko najwyższe wierzchołki. Sam pomysł z wieżą widokową trafiony jak najbardziej. To miejsce stanie się popularne, wiele ludzie będzie tutaj przychodzić i podziwiać okolicę. Na wieży jest zamontowana kamerka, przez którą internauci mogą obserwować to co dzieje się na samej wieży, jak i widoki, które się z niej rozciągają. Tutaj jest taki sam typ wieży jak na Koziarzu, Lubaniu i Gorcu. Zeszliśmy z wieży i udaliśmy się do drewnianego szałasu, który znajduje się kilkaset metrów dalej. Tam zjedliśmy śniadanie i chwilę odpoczęliśmy. Do samochodu wracaliśmy tą samą trasą. Na szlaku nie spotkaliśmy nikogo. Góry były tego dnia tylko nasze. Szlak Kultury Wołoskiej Wołoskie wędrówki miały bardzo ważne znaczenie dla kształtowania kultury w górskich terenach Europy Wschodniej i Środkowej. Wołosi nie izolowali się i wnosili swoje dziedzictwo w kulturę narodów i grup społecznych, z którymi spotykali się na swojej drodze. Osadnicy nasiąkali przy tym kulturą zastaną na szlaku swych podróży. Pod pojęciem 'kultury wołoskiej’ można rozumieć kulturę Karpat w całej swej wielobarwności i bogactwie. Pomysł na Szlak Kultury Wołoskiej zrodził się w Ochotnicy i to właśnie tutaj zespół dawnych terenów pasterskich, rolnych i osadniczych w masywach gór ją otaczających jest jednym z najbogatszych w skali kraju – pod względem czytelności i jakości krajobrazowej spuścizny archaicznej gospodarki, bazującej na dawnych tradycjach i zwyczajach wołoskich. Szlak Kultury Wołoskiej – logo

For faster navigation, this Iframe is preloading the Wikiwand page for Wieża widokowa na Gorcu. Connected to: {{:: Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Wieża widokowa na Gorcu Gorc z wieżą widokową Państwo Polska Typ budynku wieża widokowa Ukończenie budowy 2015 Położenie na mapie gminy Ochotnica Dolna Położenie na mapie Polski Położenie na mapie województwa małopolskiego Położenie na mapie powiatu nowotarskiego 49°33′54,6″N 20°15′10,8″E/49,565167 20,253000 Multimedia w Wikimedia Commons Wieża widokowa na Gorcu – turystyczna wieża widokowa na szczycie Gorca (1228 m) w Gorcach. Opis W latach 2014–2015 w ramach programu „Enklawa aktywnego wypoczynku w sercu Gorców – szlaki turystyki rowerowej, pieszej i narciarskiej w Gminie Ochotnica Dolna” gmina Ochotnica Dolna w rejonie Gorca wykonała i oznakowała nowe szlaki turystyki rowerowej i narciarskiej, a na Gorcu wybudowano nową wieżę widokową. Ma drewnianą konstrukcję osadzoną na betonowym fundamencie. Dzięki całkowicie obudowanym schodom i tarasowi widokowemu mogą na nią wejść również osoby z lękiem wysokości. Początkowo planowano obudowanie narożników wieży drewnem, co zapewniałoby ochronę przed wiatrem i stylistycznie upodabniało ją do drewnianych kościołów gotyckich[1]. Ostatecznie zrezygnowano z tego rozwiązania. Na tarasie widokowym mieści się około 30 osób. Zabezpieczony jest drewnianą obudową, na wewnętrznych ścianach której umieszczono opisane panoramy widokowe. W obudowie tarasu widokowego wykonano podłużne szczeliny, aby widoki z wieży mogły oglądać również dzieci. Obudowany i zadaszony taras widokowy w razie potrzeby może posłużyć turystom również jako schronienie przed niesprzyjającymi warunkami atmosferycznymi (np. deszczem). Ponadto na dachu wieży zamontowano kamery internetowe, dzięki czemu można na bieżąco śledzić panoramę widokową z wieży[1]. Wieża widokowa na Gorcu znajduje się w granicach wsi Ochotnica Dolna w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Ochotnica Dolna. Pozostałe 3 wieże wybudowane przez gminę Ochotnica to: wieża widokowa na Lubaniu, wieża widokowa na Koziarzu i wieża widokowa na Magurkach[2]. W Gorcach znajduje się jeszcze jedna wieża widokowa, na rabczańskiej Polczakówce[3]. Panorama Tatr z Gorca Przypisy ↑ a b Gmina Ochotnica Dolna [dostęp 2019-07-31] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-07]. ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [dostęp 2019-07-31]. ↑ Wieża widokowa na Polczakówce (pol.). Urząd Miejski w Rabce-Zdroju. [dostęp 2022-07-09]. {{bottomLinkPreText}} {{bottomLinkText}} This page is based on a Wikipedia article written by contributors (read/edit). Text is available under the CC BY-SA license; additional terms may apply. Images, videos and audio are available under their respective licenses. {{ of {{ Date: {{ || 'Unknown'}} Date: {{( | date:'mediumDate') || 'Unknown'}} Credit: Uploaded by: {{ on {{ | date:'mediumDate'}} License: {{ || || || 'Unknown'}} License: {{ || || || 'Unknown'}} View file on Wikipedia Thanks for reporting this video! ✕ This article was just edited, click to reload Please click Add in the dialog above Please click Allow in the top-left corner, then click Install Now in the dialog Please click Open in the download dialog, then click Install Please click the "Downloads" icon in the Safari toolbar, open the first download in the list, then click Install {{::$ {{:: {{:: - {{:: Follow Us Don't forget to rate us

Kilka lat temu gmina Ochotnica Dolna podjęła się ważnego dla tego regionu przedsięwzięcia. Postanowiła stworzyć "Enklawę aktywnego wypoczynku w sercu Gorców". W ramach tego projektu powstały cztery wieże widokowe. Trzy zostały ulokowane w Gorcach: na Gorcu, Lubaniu oraz Magurkach. Czwarta wieża stanęła na Koziarzu w Beskidzie Sądeckim. Wieżę na Gorcu mieliśmy okazję zdobyć jako pierwszą w 2017 roku. Potem wybraliśmy się na Magurki, gdzie pojawiliśmy się dwukrotnie zimą i późną wiosną, następnie był Koziarz, a na sam koniec udaliśmy się na Lubań. Każde z tych miejsc zrobiło na nas niesamowite wrażenie, ale naszym faworytem są dwie wieże na Koziarzu oraz na Magurkach. Być może to zasługa fenomenalnego widoku na Tatry jaki tam zastaliśmy. Akcja Zdobądź 4 wieże oraz odznakę zdobywcy 4 wieżW 2020 roku gmina Ochotnica Dolna na każdej z wież umieściła specjalną pieczątkę, w ramach akcji Zdobądź 4 wieże. Wzór znajdujący się na pieczątce został zaprojektowany przez Paulinę Królczyk z Ochotnicy Górnej i przedstawia zarys wieży, z informacją o nazwie szczytu oraz jego wysokości. Pieczątki zostały umieszczone na górnej platformie widokowej w specjalnych skrzyneczkach. Po zdobyciu czterech wież, a tym samym czterech pieczątek, które swoją drogą już same w sobie są fajną pamiątką, w Urzędzie Gminy w Ochotnicy Dolnej można odebrać piękny drewniany magnes, bądź zawieszkę do kluczy. By otrzymać odznakę zdobywcy 4 wież można też przesłać zdjęcie lub skan pieczątek na adres mailowy: zdobywca4wiez@ widokowa na GorcuWieża widokowa na Gorcu to była pierwsza z gorczańskich wież, na którą mieliśmy okazję wejść. Widoki z wieży tak bardzo nas oczarowały, że podziwialiśmy je zarówno w ciągu dnia, jak i o wschodzie słońca wykorzystując możliwość przenocowania na studenckiej bazie namiotowej Gorc. Baza namiotowa oddalona jest od szczytu o kilkanaście minut marszu i podobnie jak baza na Lubaniu swą działalność rozpoczyna w sezonie wakacyjnym. Warto wybrać się tam latem gdy na pobliskich polanach pojawiają się jagody. Na Gorc najlepiej wyruszyć z Rzek szlakiem niebieskim i na taki wariant my się zdecydowaliśmy. Szlak okazał się naprawę przyjemny i widokowy, zwłaszcza gdy przechodziliśmy przez gorczańskie opis szlaku na Gorc z Rzek można znaleźć -------------------> tutajWieża widokowa na MagurkachNa Magurki nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny, więc są one wciąż mało popularne. Nie oznacza to jednak, że są trudno dostępne, wręcz przeciwnie, na szczyt prowadzą dwie, dobrze oznakowane ścieżki edukacyjne. Mieliśmy okazję przetestować obie, o różnych porach roku i nie mieliśmy najmniejszych problemów z obraniem dobrego kierunku. Pierwszy raz na Magurkach pojawiliśmy się zimą wchodząc szlakiem kultury wołoskiej, za drugim razem wybraliśmy się późną wiosną szlakiem przez Dolinę Potoku Jaszcze. Obie trasy bardzo przyjemne, choć szlak kultury wołoskiej jest naszym zdaniem rzadziej wybierany, przez co zimą może nie być przetarty. Na Magurkach czeka na nas nie tylko wieża widokowa z imponującą panoramą na wszystkie strony świata, ale także rozległa polana, na której znajduje się pasterski szałas oraz miejsce na opis szlaku przez Dolinę Potoku Jaszcze można znaleźć -------------------> tutajSzczegółowy opis szlaku szlakiem kultury wołoskiej można znaleźć -------------------> tutajWieża widokowa na KoziarzuNa Koziarz prowadzą dwa szlaki turystyczne, zielony z Tylmanowej, bądź żółty z Łącka. Można też spróbować swych sił i wyruszyć na Koziarz szlakiem żółtym ze Szczawnicy, przy czym to najdłuższa z dostępnych opcji. Na Koziarz można także dotrzeć nieoznakowaną ścieżką od strony wsi Brzyna i to jest najkrótsze rozwiązanie. Ze znajdującego się tam parkingu do wieży jest około pół godziny marszu. My zdecydowaliśmy się na szlak zielony z Tylmanowej i był to strzał w 10. Trafiliśmy w sam środek pięknej wiosny, a mijane po drodze widoki między innymi na Tatry były tak piękne, że zakochaliśmy się w tym szlaku praktycznie od samego początku. Pomimo tego, że wieża jest naprawdę łatwo dostępna nie natknęliśmy się na tłumy, więc tym bardziej podbiła ona nasze serca. Szczegółowy opis szlaku z Tylmanowej można znaleźć -------------------> tutajSzczegółowy opis szlaku ze wsi Brzyna można znaleźć -------------------> tutajWieża widokowa na LubaniuWieżę widokową na Lubaniu zdobyliśmy jako ostatnią, choć to ona jest tą najbardziej znaną. Na Lubań prowadzi kilka szlaków turystycznych. My wybraliśmy wariant z Ochotnicy Dolnej, skąd na szczyt dotarliśmy idąc za niebieskimi oznaczeniami szlaku. Z Lubania rozpościerają się iście malownicze widoki między innymi na Tatry, Pieniny oraz znajdujące się w dole jezioro Czorsztyńskie. W pobliżu wieży, w sezonie wakacyjnym, rozbija się baza namiotowa, więc to świetna okazja, by spędzić noc pod rozgwieżdżonym, gorczańskim opis szlaku z Ochotnicy Dolnej można znaleźć -------------------> tutajTo kto chętny podjąć wyzwanie i zdobyć cztery wieże? My z pewnością wybierzemy się na każdą z nich jeszcze raz, bo pięknych widoków nigdy dość.

Gorc i baza namiotowa Gorc z Lubomierza-Rzeki Za nami pierwsze bazowanie na bazie namiotowej Gorc ! Dla nas to było niesamowite wydarzenie, a to dlatego, że jeszcze kilka tygodni temu nie zdawaliśmy sobie sprawy z istnienia takich miejsc, nie mieliśmy nawet namiotu, a nasze namiotowe doświadczenie było równe zeru. Od tamtej pory wiele się jednak zmieniło, po pierwsze mamy już swój własny namiot, po drugie wiemy gdzie znajdują się wszystkie bazy namiotowe w bliższej i dalszej okolicy, po trzecie przeżyliśmy pierwszą noc pod namiotami i bardzo nam się podobało, a po czwarte i chyba najważniejsze, świat stanął przed nami otworem, teraz naprawdę wiemy, że możemy znaleźć się wszędzie gdzie tylko chcemy. Baza namiotowa Gorc o świcie Lubomierz-Rzeki (szlak niebieski)- Nowa Polana- Polana Świnkówka- Gorc Kamienicki- Gorc (szlak zielony)- Baza Namiotowa Gorc- Gorc- Polana Świnkówka- Nowa Polana- Lubomierz-Rzeki By zdobyć bazę namiotową Gorc musieliśmy najpierw do niej dotrzeć. Zdecydowaliśmy się na niebieski szlak, który swój początek miał w Lubomierzu, a wyruszyliśmy na niego w towarzystwie Ścieżki Kowali. Na pierwszy rzut oka wybrana przez nas trasa nie była ani szczególnie wymagająca, ani też zbyt długa. Jednak gdy na plecy zarzuciliśmy 70-litrowe plecaki, wypchane po brzegi potrzebnymi i mniej potrzebnymi rzeczami, naprawdę poczuliśmy, że żyjemy ;-) Pierwszy odcinek, z którym przyszło nam się zmierzyć, poprowadził nas przez las, zaniedbaną i mocno zabłoconą ścieżką. Szlak był tak uciążliwy, że jesteśmy pełni podziwu dla samych siebie, że nie zawróciliśmy. Gdy wreszcie wydostaliśmy się z tej błotnej pułapki znaleźliśmy się na szutrowej drodze, którą, jak się okazało w drodze powrotnej, mogliśmy iść od samego początku, aż do Nowej Polany. Będąc na Nowej Polanie, przed wyruszeniem w dalszą drogę, warto rozejrzeć się za niebieskimi oznaczeniami, gdyż szlakowskaz ukrył się w krzakach, przez co łatwo można zboczyć z trasy. Kolejnym charakterystycznym punktem, podczas naszej wędrówki, była Polana Świnkówka, z której roztacza się malowniczy widok na Tatry, dolinę Kamienickiego Potoku oraz Gorce. Miejsce to wybraliśmy na pierwszy, dłuższy postój. Na polanie Świnkówka Następnie dotarliśmy na malowniczą Polanę Gorc Kamienicki, skąd było już całkiem blisko na szczyt Gorca oraz jego wieżę widokową. Nim jednak tam dotarliśmy nie mogliśmy przejść obojętnie obok jagodowych krzaków, których w tym miejscu było bardzo dużo i które aż uginały się pod ciężarem owoców. Polana Gorc Kamienicki Po zdobyciu Gorca przyszedł czas na zasłużoną nagrodę, czyli podziwianie przepięknych krajobrazów z góry. Ostatkiem sił wdrapaliśmy się po schodach na wieżę widokową i oniemieliśmy z zachwytu. I właśnie wtedy zapadła decyzja, trzeba tu wrócić o wschodzie słońca. Widoki z wieży widokowej na szczycie Gorca Od bazy namiotowej dzieliło nas zaledwie 20 minut marszu, więc przyspieszyliśmy kroku. Gdy wreszcie dotarliśmy do celu z radością zrzuciliśmy z siebie plecaki. Potem przyszła pora na uporanie się z naszym namiotem, na co nie mieliśmy zbyt wiele czasu, bo zaczęło kropić. Udało się nam go postawić w ostatnim momencie, nim rozpadało się na dobre, zdążyliśmy schować się do środka. Żeby tego było mało to później dopadła nas jeszcze burza, ale na szczęście nic nie było w stanie zepsuć nam naszych świetnych nastrojów. Nawet nie wiedzieć kiedy nastał piękny wieczór, który spędziliśmy przy ognisku, a potem pierwsza noc pod namiotem. Szczerze mówiąc byliśmy pełni obaw, nie wiedzieliśmy zupełnie co nas czeka, na szczęście noc minęła nam bardzo spokojnie, a taki sposób nocowania bardzo przypadł nam do gustu. W odcieniach zachodzącego słońca O 4:30 udałam się pół przytomna na wschód słońca. Z naszej trójki tylko ja byłam na tyle szalona, żeby zerwać się tak wcześnie ;-) Warto było jednak to zrobić, bo widoki były imponujące. Wschód słońca z wieży widokowej na szczycie Gorca Bazę namiotową opuściliśmy dopiero koło południa. Nim wyruszyliśmy w drogę powrotną, dziewczynki na pamiątkę otrzymały bazowe koszulki. Do Lubomierza wróciliśmy tym samym szlakiem, którym szliśmy dzień wcześniej. Na Polanie Gorc Kamienicki Bazowanie z dzieckiem okazało się świetnym sposobem na rodzinną przygodę. My wróciliśmy zachwyceni i na pewno jeszcze nie raz to powtórzymy. Nasza córka jeszcze przez kilka następnych dni przeżywała nasz pierwszy wypad pod namioty, więc tym bardziej było warto dźwigać ten wielki i ciężki plecak :-) Jak przygotować się do bazowania z dzieckiem? By bazowanie z dzieckiem było przyjemne trzeba przede wszystkim zadbać o komfort spania. Nikt nie lubi obudzić się zziębniętym w środku nocy, dlatego też pierwsze co zrobiliśmy to zaopatrzyliśmy się w ciepłe śpiwory. Niestety tegoroczne lato nie rozpieszcza nas ciepłymi nocami, a w górach jest jeszcze chłodniej, więc stwierdziliśmy, że śpiwory o temperaturze komfortu +3 st C będą idealne i jak się okazało mieliśmy rację. Niestety śpiwory, takie jak nasze, mają jedną, podstawową wadę, im są grubsze, tym więcej miejsca zajmują w plecaku. By jakość naszego spania była jeszcze wyższa, zabraliśmy ze sobą dmuchane poduszki, nie zajmują one zbyt wiele miejsca, a są wręcz niezastąpione. Następnie bardzo ważną kwestią jest to na czym będziemy spać, my na pierwszy raz zabraliśmy ze sobą najzwyklejsze w świecie karimaty i jak dla nas zdały one swój egzamin, bardzo dobrze izolowały nas od podłoża i mimo pewnych obaw nie było nam na nich za twardo, dodatkowym plusem jest ich lekkość. Jeśli chodzi o namiot, zdecydowaliśmy się na namiot turystyczny 3-osobowy z niewielkim przedsionkiem. W związku z tym, że musimy go nosić w plecaku musiał być w miarę lekki i nieduży. Będąc na bazie warto pomyśleć o jakiejś zabawie. My przygotowaliśmy dla dzieci zabawę w Indian, co zostało przyjęte z olbrzymią radością. Zadania od Tańczącej Chmury okazały się bardzo wciągające, a ukryty w indiańskiej wiosce skarb wywołał uśmiech dookoła głowy ;-) Kilka słów o Bazie Gorc Baza Gorc dysponuje noclegowymi w namiotach bazowych (3,4 osobowych) oraz posiada spory teren do rozbicia swojego, własnego namiotu. Od szczytu Gorca dzieli ją 20 minut marszu. W pobliżu znajduje się źródło wody pitnej określone mianem "Do picia" oraz źródełko służące "Do mycia". Na terenie bazy mieści się w pełni wyposażona kuchnia polowa z zawsze gorącym piecem i dostępem do wrzątku, polowy prysznic oraz toaleta, a w centralnym punkcie bazy stworzone zostało miejsce na ognisko. Z początkiem lipca okolice bazy przeżywały istny jagodowy wysyp, co jest dodatkowym atutem tego miejsca. Z okolic bazy rozpościera się przepiękny widok na Tatry. Bazę namiotową Gorc oceniamy bardzo wysoko i jak najbardziej polecamy ją na rodzinne biwakowanie. Cenne wskazówki: * baza namiotowa Gorc znajduje się niedaleko szczytu Gorc * na bazie znajdują się namioty bazowe, można też rozbić się swoim własnym namiotem * nocleg w namiotach bazowych trzeba zarezerwować z wyprzedzeniem * bardzo blisko bazy mieści się źródło wody pitnej * szlak z Lubomierza na Gorc nie jest trudny technicznie, trzeba jednak trochę się powspinać * na Nowej Polanie oraz Polanie Świnkówka stoją drewniane stoły, co czyni te dwa miejsca idealnymi na dłuższy odpoczynek * szlak z Lubomierza do bazy namiotowej Gorc pokonaliśmy w około 4 godzin, uwzględniając postoje * bazowanie z dzieckiem to najlepsza przygoda i to dla całej rodziny

Łatwa i przyjemna wędrówka, podczas której wejdziemy na polanę i szczyt Magurki, gdzie znajduje się wieża widokowa, z której rozciągają się przepiękne panoramy. Na szczyt dotrzeć można dwoma różnymi trasami, których opisy przedstawiamy poniżej. Przy okazji wędrówki będziemy mogli zapoznać się z elementami kultury Wołoskiej, poznać walory przyrodnicze okolicy, a także zagłębić w historię bombowca Liberator. Obie trasy są idealne na wycieczkę o każdej porze roku. Rozpoczynają się i kończą w Ochotnicy Górnej. Panorama Tatr i Pienin – widok ze szczytu wieży na Magurkach Szlak Kultury Wołoskiej Trasy, którymi dotrzeć można na Magurki, prowadzą przede wszystkim ścieżkami edukacyjnymi: „Dolina potoku Jaszcze” oraz „Szlak Kultury Wołoskiej„. W latach 2007-2008 Gmina Ochotnica rozpoczęła realizację projektu „Szlak Kultury Wołoskiej”, który ma na celu przybliżenie nam dziedzictwa kulturowego oraz historii pasterskich ludów zamieszkujących niegdyś te okolice. Wołosi zwani są „Ojcami Europy”, a ich obecność na terenie Karpat i wpływ na kształtowanie się tutejszej kultury, znany jest już od Średniowiecza. Wędrując na Magurki, można podziwiać pozostałe po ich działalności drewniane szałasy, a także polany, które karczowano pod wypas bydła. Dziś dzięki tym zabiegom możemy podziwiać rozległe panoramy na inne pasma górskie. Szlak Kultury Wołoskiej wytyczony jest przy pomocy drewnianych palików i oznaczony jest wyraźnym logo z szałasem i górami w tle. Trasa numer 1: Osiedle Forendówki w Ochotnicy Górnej – Masyw Borsuczyn – Wieża widokowa na Magurkach – Pańska Przechybka – Liberator- Wieża widokowa na Magurkach – Kurnytowa Koliba – Osiedle Forendówki Forendówki – Masyw Borsuczyn Wędrówkę rozpoczynamy na osiedlu Forendówki w Ochotnicy Górnej. Na poboczu drogi parkujemy samochód i kierujemy się na wieżę widokową na Magurkach. Znaki informują nas, że na szczyt mamy km, a sugerowany czas przejścia, to 1 godzina i 35 minut. Drogę wskazują nam tabliczki, które umieszczone na trasie. W związku z tym, że szlak nie jest oznakowany żadnym kolorem, warto od czasu do czasu zerknąć na mapę, którą znajdziecie pod opisem tej trasy. Na początku wędrujemy asfaltem, który po chwili zamienia się w dwa betonowe pasy. Podejście to jest dość strome, także już od początku poczujemy przyspieszone bicie serca. Maszerujemy wzdłuż zabudowań, aż do momentu, kiedy tabliczki z napisem „Magurki wieża widokowa” wprowadzą nas do lasu. Odtąd szlak wieść będzie leśną ścieżką oraz drogą dojazdową do polan i prywatnych domków. Najpierw miniemy tablicę upamiętniającą matematyka Piotra Schultza. Tablica znajduje się na dużym głazie, który porośnięty jest mchem. Dalej ścieżka zaprowadzi nas na polną drogę, a następnie na polanę, z której podziwiać można piękną panoramę Gorców i Pasmo Radziejowej. Doskonale widać stąd wieżę widokową na Lubaniu. Po kilku kolejnych minutach wędrówki docieramy do Masywu Borsuczyn, z którego rozciągają się piękne widoki w kierunku Gorca, Mraźnicy, Gorca Kamienickiego. Znajduje się tu tablica z opisem szczytów oraz polan. Z tego miejsca od polany i szczytu Magurki dzieli nas jeszcze około 15-20 minut marszu. Odtąd będziemy podążać równoległym do Szlaku Kultury Wołoskiej, szlakiem ścieżki edukacyjnej „Dolina potoku Jaszcze”. Magurki i wieża widokowa na Magurkach Magurki (1108 m znajdują się na granicy Gorczańskiego Parku Narodowego, w bocznym grzbiecie masywu Gorca. Zdecydowana większość szczytu to bezleśna polana, która rozciąga się od wieży widokowej w kierunku Masywu Borsuczyn. Na polanie znajduje się drewniany szałas pasterski oraz miejsce na grilla. Ponad wierzchołkami drzew można dostrzec tatrzańskie szczyty. Niewątpliwie największą atrakcją szczytu jest postawiona tu w roku 2015 drewniana wieża widokowa. Wieża została sfinansowana ze środków UE i wybudowana z inicjatywy gminy Ochotnica. W tym samym czasie, w ramach programu „Enklawa aktywnego wypoczynku w sercu Gorców – szlaki turystyki rowerowej, pieszej i narciarskiej w Gminie Ochotnica Dolna” wybudowano jeszcze trzy wieże widokowe: na Lubaniu, Gorcu i na Koziarzu w Beskidzie Sądeckim. Konstrukcja wieży jest bardzo przyjemna dla oka. Schody oraz taras widokowy obudowane są drewnem, co ma na celu ochronę przed wiatrem, a także zapewnienie bezpieczeństwa turystom. Ze szczytu wieży rozciągają się fantastyczne widoki na Tatry, Pieniny, Gorce, Beskid Sądecki, a przy dobrej widoczności widać nawet Wielką Fatrę. Z czterech stron zamontowano tablice z opisami panoram, dzięki czemu możemy dość wnikliwie przeanalizować widoczne pasma górskie i szczyty. Bezsprzecznie widoki z wieży są rewelacyjne i z całą pewnością będą ucztą dla oczu. W zawiązku z ogromnymi walorami widokowymi zachęcamy do wybrania się na Magurki podczas bezchmurnej pogody. Jeśli przed wyjściem chcecie sprawdzić jakie warunki aktualnie panują na szczycie, to ułatwi Wam to podgląd z kamery, która zainstalowana jest na wieży. Widok na Gorce, Pasmo Radziejowej, Pasmo LubaniaW oddali Gorc Pańska Przechybka – „Uroczysko Pamięci” Z wieży widokowej na Magurkach warto udać się w kierunku przełęczy Pańska Przechybka. Właśnie tam, nad potokiem Forendówki znajduje się „Uroczysko Pamięci„. Jest to pomnik wraku amerykańskiego bombowca typu Liberator B-24J, który rozbił się w tej okolicy w grudniu 1944 roku. Samolot na skutek ostrzału przez Niemców stracił trzy silniki. Podczas ewakuacji uratowało się 9 z 10 członków załogi. Życie stracił pilot samolotu William J. Beimbrink, który ewakuował się jako ostatni. Jego ciała nie odnaleziono. W 50 rocznicę wydarzeń postawiono tu tablicę pamiątkową oraz rekonstrukcję kadłuba samolotu wraz z oryginalnymi częściami maszyny. Tuż obok znajduje się drewniana ławka oraz drewniany szałas, a także tablica informacyjna dotycząca katastrofy oraz działań militarnych na tym terenie w czasie II Wojny Światowej. Więcej informacji na ten temat znajdziecie w TYM wpisie. Pańska Przechybka „Uroczysko Pamięci” – Kurnytowa Koliba – Forendówki Od „Uroczyska Pamięci” wracamy pod wieżę na Magurkach tą samą trasą, a następnie kierujemy się na południe ścieżką, która prowadzić nas będzie przez las. Trasa początkowo delikatnie wiedzie w dół, później jednak staje się coraz bardziej stroma. Po mniej więcej godzinie od wyruszenia spod wraku samolotu docieramy do kolejnego charakterystycznego punktu na trasie-Kurnytowej Koliby. Jest to prawdopodobnie najstarszy niesakralny zabytek w Gorcach. Nad progiem wyryty został napis „TATRY 1839”, co może sugerować, że był to rok, kiedy wybudowano szałas. Dawniej Kurnytowa Koliba była w okresie letnim zamieszkiwana przez rodziny Kurnytów i Czepieli. Wtedy też prowadzono wypas owiec na pobliskiej polanie. Rodziny na ten czas przenosiły się do chaty, aby doglądać zwierząt. W czasie II Wojny Światowej Koliba była bazą partyzantów. Od Kurnytowej Koliby kierujemy się dalej w dół, ścieżką, która doprowadzi nas w okolice potoku Forędówka. Nasza trasa kończy się przy drewnianej rzeźbie górala. Stamtąd już kilka kroków dzieli nas od pozostawionego na uboczu samochodu. Informacje praktyczne Samochód zostawić można na poboczu lub w okolicy rzeźby górala. Trasa na początku pnie się dość mocno pod górę. Również zejście jest bardzo strome, a podczas opadów deszczu dość błotniste. Nasz czas przejścia wraz z przerwami na zdjęcia i posiłki wyniósł około 3 godziny. Poglądowa mapa trasy Trasa numer 2: Jaszcze – Wieża widokowa na Magurkach – Pomnik bombowca Liberator – Polana Łonna – Jaszcze Wędrówkę rozpoczynamy na osiedlu Jaszcze w Ochotnicy Górnej. Samochód parkujemy na jednym z kilku bezpłatnych parkingów, które zlokalizowane są przy asfaltowej drodze biegnącej równolegle do potoku Jaszcze. Maszerujemy w kierunku skrzyżowania, gdzie znajduje się tablica informacyjna i początek naszego szlaku. Następnie z asfaltowej drogi skręcamy w prawo, na ścieżkę która wprowadzi nas powoli do lasu. Rozpoczynamy podejście leśną drogą. Po chwili docieramy do kolejnej tablicy informacyjnej, na której umieszczony jest drewniany znak z napisem „Do wieży”. Dodatkowo nasza trasa będzie od czasu do czasu oznaczona symbolem ścieżki edukacyjnej (biały kwadrat z poprzeczną zieloną kreską), a także namalowanym na drzewie samolotem. Ponadto na ścieżce ustawione są drewniane paliki, na których widnieje logo „Szlaku Kultury Wołoskiej„. Trasa prowadzi nas raz przez las, raz przez polany. Po około 20 minutach od startu docieramy do drewnianego szałasu. Od tego miejsca szlak staje się coraz bardziej widokowy. Po kolejnych kilku minutach, po naszej lewej stronie, zza drzew, wyłaniają się nieśmiało szczyty Tatr. Mijamy Masyw Borsuczyn i po niespełna godzinie od wyruszenia z parkingu, docieramy do polany Magurki. Wieża widokowa na Magurkach Na polanie robimy sobie krótką przerwę, korzystając z uroków ciepłej jesieni. Rozsiadamy się wygodnie i jemy posiłek z widokiem na Tatry. Po chwili odpoczynku wychodzimy na wieżę widokową i podziwiamy przepiękne panoramy, które w jesiennym słońcu prezentują się rewelacyjnie. Z wieży widokowej udajemy się na północną część ścieżki edukacyjnej. Przekraczamy granicę Gorczańskiego Parku Narodowego i kierujemy się w stronę przełęczy Pańska Przechybka i pomnika bombowca Liberator. W przeciwieństwie do pokonanej wcześniej trasy, szlak od wieży widokowej aż do osiedla Jaszcze będzie zdecydowanie mniej widokowy. Od pomnika bombowca Liberator ścieżka wiedzie cały czas lasem i prowadzi nas wzdłuż potoku Jaszcze, który swój początek ma właśnie w okolicy wraku samolotu. Mijamy Polanę Łonna, a po kilku kolejnych minutach docieramy do dużej drewnianej bramy, która jest granicą Gorczańskiego Parku Narodowego. Stamtąd jeszcze czeka nas dość mozolna i mało ciekawa wędrówka asfaltową drogą. Trasa wiedzie wzdłuż zabudowań, w mocno zacienionym terenie. Dlatego też w chłodnym półroczu warto mieć rękawiczki i ciepłą kurtkę. Wędrówka asfaltówką do parkingu zajmuje nam około 25 minut. Informacje praktyczne Z uwagi na fakt, że szlak delikatnie pnie się pod górę i nie ma tu bardzo stromych podejść, jest dobrą opcją na wyjście z dziećmi czy na trasę dla osób starszych. W okolicy potoku Jaszcze znajduje się kilka parkingów samochodowych. Nie zrażajcie się, jeżeli nie będzie miejsca przy początku trasy. Zaparkować można wyżej-jest tam sporo miejsca. Parkingi są bezpłatne-my byliśmy w listopadzie 2020. Nasz czas przejścia wraz z przerwami na zdjęcia i posiłki wyniósł około 3 godziny. Mapa trasy

Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony. Niestety powstawanie kolejnych wież i platform widokowych ma też swoje minusy. Wiele szlaków, niegdyś niemalże pustych, jest teraz bardzo zatłoczonych. W wyniku tego - szczególnie w weekendy - trudno jest o chwilę ciszy, tym bardziej, że zwiększył się też ruch pojazdów, takich jak motocykle i quady. Ten wpis poświęcony jest stosunkowo nowym konstrukcjom - wieżom widokowym na Gorcu, Lubaniu, Magurkach i Koziarzu, wzniesionym w 2015 roku. Wieże widokowe na Gorcu, Lubaniu, Magurkach i Koziarzu znajdują się na terenie gminy Ochotnica Dolna. Trzy pierwsze szczyty należą do pasma Gorców, natomiast czwarty znajduje się już w Beskidzie Sądeckim, za rzeką Dunajec. Wieże te zostały wzniesione w ramach projektu „Enklawa aktywnego wypoczynku w sercu Gorców - szlaki turystyki rowerowej, pieszej i narciarskiej w Gminie Ochotnica Dolna”. Realizacja całości tego projektu pochłonęła ponad 3,6 mln zł, w tym dofinansowanie w wysokości prawie 2,5 mln zł z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Pozostałą część kwoty stanowił wkład własny gminy Ochotnica Dolna. Najważniejszą częścią wspomnianego projektu była budowa czterech wież widokowych. Co istotne obiekty te są wykonane według tej samej koncepcji - mają całkowicie obudowane zarówno schody, jak i taras widokowy, dzięki czemu mogą na nie wejść nawet osoby z lękiem wysokości. Dodatkowo, po wewnętrznej stronie obudowy tarasu, przymocowane są tablice z informacjami i narysowaną panoramą otaczającego krajobrazu. Z wież, o całkowitej wysokości około 30 m i z tarasem zlokalizowanym na wysokości około 20 m, roztaczają się przepiękne widoki nie tylko na okoliczne wzniesienia, ale i na dalsze masywy górskie, w tym Tatry. Dodatkowym elementem stanowiącym wyposażenie wież są kamery, z których obraz na żywo jest przekazywany na stronę internetową Poniżej zamieszczam dwa krótkie materiały wideo zrealizowane na zlecenie gminy Ochotnica Dolna, przybliżające uroki tego regionu: Gorc (1228 m leży we wschodniej części Gorców i jednocześnie przebiega przez niego granica Gorczańskiego Parku Narodowego. Zboczami Gorca spływają liczne potoki stanowiące dopływy Kamienicy lub Ochotnicy. Na polanie znajdującej się na południowym stoku tego masywu, w okresie wakacji (lipiec i sierpień) działa Studencka Baza Namiotowa „Gorc”. Organizowany jest tam także festiwal piosenki turystycznej Gorcstok. W dniach 16-18 sierpnia 2019 roku odbyła się jego 26. edycja. Nazwa Gorc pochodzi od słowa „gorzeć” i jest związana z polanami, które powstawały poprzez wypalanie lasów. Pod szczytem Gorca znajdują się trzy takie polany: Gorc Gorcowski na południu, Gorc Młynieński na wschodzie i Gorc Kamienicki na północy. Poniżej pierwszej z nich, zarastającej już lasem, znajdują się Hale Gorcowskie z czynną sezonowo studencką bazą namiotową, wspomnianą już powyżej. Ponadto wyróżnia się jeszcze Nową Polanę, Świnkówkę i Ustępne. Jako ciekawostkę warto dodać, że wybudowana w 2015 roku wieża widokowa na Gorcu powstała w miejscu stojącej tam dawniej drewnianej wieży triangulacyjnej. Wędrówkę na Gorc rozpoczęłam ze wsi Zasadne, z doliny potoku o tej samej nazwie, choć równie dobrze można wystartować z przełęczy Wierch Młynne (732 m oddalonej o około 1,1 km, gdzie znajduje się bezpłatny parking. Wyjście z Zasadnego, po lewej stronie potok Zasadne Parking na przełęczy Wierch Młynne Z przełęczy Wierch Młynne należy kierować się czerwonym szlakiem na południowy zachód. Ten około 3,3 km odcinek prowadzi w głównej mierze lasami i polanami, a w początkowym fragmencie biegnie także wzdłuż pól i pastwisk. Krowy pasące się przy czerwonym szlaku Około 1,3 km na zachód od przełęczy Wierch Młynne szlak prowadzi przez Wierch Lelonek (955 m sam jego wierzchołek trawersując od północy. Z trasy można zaobserwować czerwono-białą wieżę przekaźnika pod szczytem Kiczory Kamienickiej. Widok ze szlaku na Wierch Lelonek i w oddali na wieżę widokową na Gorcu Widok ze szlaku na północ - na wieżę przekaźnika pod szczytem Kiczory Kamienickiej Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy.

Gorc to najbardziej na wschód wysunięty szczyt Gorczańskiego Parku Narodowego. Na szczycie w 2015 roku wybudowano wieżę widokową, dzięki czemu, pomimo gęstego lasu, który znajduje się na Gorcu można podziwiać panoramę Tatr, Pienin czy Beskidu Wyspowego. Na Gorc prowadzi kilka szlaków pieszych. Poniżej przedstawiamy trasę czerwonym szlakiem z Zasadnego czyli ścieżkę „Wyrusz z nami w Gorce”. Zasadne – Wierch Młynne Wędrówkę rozpoczynamy w miejscowości Zasadne. Parkujemy samochód na małym parkingu dla turystów, który znajduje się tuż obok drewnianej wiaty oraz tablicy informacyjnej z cyklu ” Wyrusz z nami w Gorce”. Ruszamy w kierunku mostu na Potoku Zasadne. Przekraczamy mostek i asfaltową drogą kierujemy się pod górę. Do pokonania mamy około 500 metrów. Ten fragment szlaku, pomimo, że jest asfaltowy i wygodny, z pewnością będzie dobrą rozgrzewką przed dalszą wędrówką. Warto jednak wiedzieć, że kiedy na drodze tej panują dobre warunki, można podjechać samochodem aż do Przełęczy Wierch Młynne (750 m Na przełęczy znajduje się wydzielone miejsce na parking, toaleta toi-toi, tablica informacyjna oraz oznakowanie szlaków pieszego i rowerowego. Tym samym można skrócić sobie wędrówkę. Wierch Młynne – Wierch Lelonek Po dotarciu na Przełęcz Wierch Młynne kierujemy się w prawo i polną drogą idziemy zgodnie z oznakowaniem czerwonego szlaku. Po chwili wkraczamy do lasu, a nachylenie terenu coraz bardziej wzrasta. Kroczymy po leśnej ścieżce, powoli nabierając wysokości. Przed nami pierwsze, z dwóch bardziej stromych podejść na czerwonym szlaku. Po około 25 minutach marszu docieramy do Wierchu Lelonek (955 m Stąd przy dobrej widoczności dostrzec można już wieżę na Gorcu, Lubań oraz Mogielicę. My niestety nie widzimy tym razem nic, opady śniegu i mała widoczność zdecydowanie nie sprzyjają podziwianiu panoram. Wojna na śnieżki, to zdecydowanie obowiązkowy punkt każdej zimowej wędrówki 🙂 Wierch Lelonek – Gorc Po przejściu przez polanę na Wierchu Lelonek ponownie wkraczamy do lasu i dość szybko nabieramy wysokości. Czeka na nas drugie, strome podejście na szlaku oraz niesamowita zimowa aura, która zagościła w Gorcach na Święta Bożego Narodzenia. Opady śniegu nie ustępują, a momentami zapadamy się w nim aż po kolana 🙂 Po 40 minutach wędrówki i przecierania szlaku docieramy do rozwidlenia szlaków. Tu skręcamy w prawo zgodnie z oznaczeniem trasy oraz strzałką kierującą nas na wieżę widokową na Gorcu. Z tego miejsca mamy jeszcze 300 metrów wędrówki na szczyt. Maszerujemy czerwonym szlakiem, aż do skrzyżowania ze szlakiem niebieskim, którym dotrzeć można na Gorc z Rzek. Na skrzyżowaniu kontynuujemy wędrówkę na szczyt już niebieskim szlakiem. Po bardzo krótkiej wędrówce niebieskim szlakiem, po naszej lewej stronie zza drzew wyłania się sylwetka wieży widokowej na Gorcu. Tym samym po niespełna dwóch godzinach od wyruszenia z Zasadnego, stajemy na szczycie Gorca. Gorc i wieża widokowa na Gorcu Na szczycie Gorca znajdują się drewniane ławki, tabliczka z informacją o wyskości szczytu oraz szlakowskazy. Jednakże największą uwagę przykuwa tu drewniana, turystyczna wieża widokowa. Konstrukcja została oddana do użytku turystów w 2015 roku. Drewniana wieża jest osadzona na betonowym fundamencie, a wejście po schodach zostało obudowane dla bezpieczeństwa drewnem, tak jak i taras widokowy. Na tarasie znajdują się tablice z opisami poszczególnych szczytów oraz pasm górskich, które widoczne są z wieży. Na dachu wieży są zamontowane kamery, dzięki czemu można sprawdzić jakie warunki pogodowe panują w danym dniu. Z pewnością kamery online z wieży będą pomocne przy planowaniu wędrówki. Droga powrotna do Zasadnego Do Zasadnego wracamy tą samą trasą. Najpierw schodzimy w dół niebieskim szlakiem, a następnie kontynuujemy wędrówkę szlakiem czerwonym, aż do parkingu, gdzie zostawiliśmy samochód. Informacje praktyczne Trudność szlaku w naszej ocenie Parkingi, które znajdują się przy szlaku są bezpłatne. Wędrówka w dwie strony zajęła nam 3 godziny 40 szlaku w dwie strony to około 10 okolicy nie ma schroniska czy restauracji dlatego polecamy zabrać ze sobą prowiant oraz zapas na wędrówkę należy zabrać odpowiednio ciepłą odzież, rękawiczki, czapkę. Przydać się może chusta lub buff aby osłonić twarz przed pokonaliśmy w dniu Mapa

Odwiedziny na wieżach widokowych mogą stanowić fajne urozmaicenie górskiej wędrówki. Wspominałem już kiedyś, że moje relacje z wieżami widokowymi przypominają niekiedy taką nastoletnią miłość. Czasami je kocham, a czasami nienawidzę. I tak w kółko. Zależy to w dużej mierze od tego, na jaką konstrukcję przychodzi mi się wdrapywać, bo bywają niestety takie, gdzie strach bierze górę i zaczynam się zastanawiać, po co to sobie w ogóle zrobiłem. Wieże widokowe w Gorcach udowodniły mi jednak, że nawet jeśli odczuwam lęk w niektórych miejscach (na ciebie patrzę, Mogielico), to na innych beztrosko mogę się rozkoszować pięknem widoków. Wizyta w takim miescu może stanowić cel sam w sobie, może być urozmaiceniem dłuższej wędrówki, no a może być nawet doskonałym pomysłem na podziwianie wschodu czy zachodu słońca. Oto lista moich ulubionych konstrukcji, na które możecie spróbować się wybrać, nawet gdy niekiedy odczuwacie w górach lęk wysokości. Przenieśmy się wiec w Gorce. Jeśli ktoś nie kojarzy, to jest to takie beskidzkie pasmo znajdujące się na południe od Krakowa. Konkretnie przenieśmy się do gminy Ochotnica Dolna, gdyż to tam zrodził się pomysł budowy czterech, naprawdę wypasionych wież widokowych, które szybko stały się moimi ulubionymi w całych naszych górach. Co w nich takiego wyjątkowego? Przede wszystkim konstrukcje sprawiają wrażenie naprawdę solidnych, a na taras widokowy, znajdujący się mniej więcej na wysokości 20 metrów, prowadzą niemal całkowicie zabudowane schodki. Coś na kształt klatki schodowej. No i nie wiem jak odbierają to inni, ale mnie taka konstrukcja pozwala naprawdę zapomnieć o wszelkich lękach i cieszyć się widokami. No tak już mam, że jednak nie lubię, kiedy pod stopami widać za dużo. Tutaj więc spory plus. Gdzie się znajdują? Trzy wieże znajdują się w Gorcach. Odpowiednio są to Lubań, Gorc oraz Magurki. Czwarta natomiast stoi na Koziarzu, który wznosi się już w Beskidzie Sądeckim. No i mimo ze każda z tych budowli wygląda na pierwszy rzut oka tak samo i wszystkie znajdują się względnie blisko siebie, to każda zapewnia jednak pewną unikalną perspektywę. Lubań – 1211 m Moja ulubiona wieża i strzelam, że to chyba przez sentyment, bo odwiedziłem ją jako pierwszą. Szlaków prowadzących na szczyt jest naprawdę sporo i jest w czym wybierać. Moim zdaniem za nieco łatwiejsze uchodzą te prowadzące z południa, bo po prostu w drodze na wierzchołek pokonać trzeba nieco mniej przewyższeń. Wariant prowadzący z Krościenka jest z kolei długi, ale całkiem widokowy, a wybranie tej miejscowości na swoją bazę wypadową pozwala też ruszyć na wędrówki w Pieniny. Zresztą wybranie Ochotnicy Dolnej pozwoli zaplanować wycieczkę na Gorc, a Tylmanowa to dobra baza do wejścia na Koziarz… Wybierzcie cokolwiek. Jak wam wygodniej. Widoki z wierzchołka są naprawdę rewelacyjne, a kiedy traficie na ładną pogodę, to widok Tatr zapamiętacie na pewno na długo. W sezonie letnim na szczycie działa baza namiotowa. Tutaj z kolei znajdziecie opis szlaku na Lubań. Gorc – 1228 m Gorc to kolejny szczyt, na którym wznosi się wieża widokowa. No i tak, jak w przypadku poprzedniej pozycji na liście, tak tutaj tez istnieje kilka wariantów dostania się na górę. Ja lubię szlak zaczynający się w Rzekach, na północy, ale to dlatego że jest po prostu krótszy, niż ten z Ochotnicy. Ten drugi natomiast wydaje się bardziej widokowy. Gorc może stanowić właściwy cel wycieczki, ale możecie go minąć przy okazji jakiejś dłuższej wędrówki. Ehh, od razu przypomniała mi się pętelka z miejscowości Rzeki. Piękna, długa trasa, przez Gorc właśnie na Turbacz, a potem powrót żółtym szlakiem przez Kudłoń. Trochę ponad 30 km. Na południe od szczytu, maszerując wzdłuż zielonego szlaku do Ochotnicy, znajdziecie kolejną bazę namiotową czynną w sezonie letnim, co może stanowić ciekawy punkt w planowaniu dłuższych wędrówek. Relację z wycieczki na Gorc przeczytacie w linku. Magurki – 1108 m Na swój sposób najciekawsza pozycja na liście. Po pierwsze nie prowadzi tam taki klasyczny, turystyczny szlak PTTK, ale to raczej nie kłopot. Zamiast tego spaceruje się ścieżką dydaktyczną „Dolina Potoku Jaszcze”. I szczerze mówiąc, to jest to bardzo fajna wędrówka, względnie krótka, bo w zależności od źródeł ma od 8 do 12 km. Poza świetną panoramą z wieży widokowej, po drodze mija się urokliwe polany, no a bardzo ciekawym punktem wycieczki jest też wizyta w miejscu katastrofy Liberatora – amerykańskiego bombowca z czasów drugiej wojny światowej. Na trasie wędrówki są liczne tablice, które pozwalają zanurzyć się w klimat i historie tego miejsca. Szczerze polecam, bo to idealna propozycja na takie leniwe maszerowanie w czasie jakiegoś pogodnego dnia. Więcej o wędrówce na Magurki w linku. Koziarz – 943 m Na pierwszy rzut oka wydaje się, że to trochę taki „przegryw” w zestawieniu. Nawet 1000 metrów nie przekracza. Ale tak naprawdę Koziarz wraz z wybudowaniem wieży widokowej zyskał drugie życie. Panorama może nieznacznie ustępuje choćby tej z Lubania, ale fakt, że szczyt jest odsunięty nieco na wschód sprawia, że perspektywa jest już zupełnie inna i ciągle naprawdę warto się tam wybrać. Poza tym uważam, ze całkiem fajnie jest wejść na każdą z tych wież. Po pierwsze żeby porównać sobie widoki, a po drugiego dlatego, że to po prostu bardzo atrakcyjne miejsca. Na szczyt najłatwiej ruszyć zielonym szlakiem z Tylmanowej, ale ten żółty, prowadzący z Łącka, mimo ze sporo dłuższy, jest całkiem ciekawy. No i na zakończenie jeszcze bonus! Bo skoro już wybierzecie się w tamte strony i zaczniecie kierować swoją ciekawość w stronę Beskidu Sądeckiego, to przy okazji możecie odwiedzić dwie, kolejne lokacje. Uczciwie muszę jednak zaznaczyć, że poniższe wieże zbudowane są już w nieco innym stylu i jeśli walczycie z lękiem wysokości, to wejście może nie być już tak bezproblemowe. Radziejowa – 1266 m Przede wszystkim na uwagę zasługuje Radziejowa, czyli najwyższy szczyt tego pasma. W tym przypadku wieża dumnie wznosiła się na wierzchołku już od kilkunastu lat, ale że uległa poważnemu uszkodzeniu, to w ostatnim czasie postanowiono na szczycie wznieść nową konstrukcję. No i może warto tylko zapamiętać, że tutaj schodki prowadzące na taras widokowy, to taka metalowa kratka, która pozwala zerknąć, co znajduje się kilkanaście metrów niżej. Pewnie nie każdy to lubi. Najłatwiejszy szlak zaczyna się na Przełęczy Gromadzkiej, gdzie znajduje się też całkiem spory parking. Jeśli lubicie natomiast dłuższe wycieczki, to po prostu zacznijcie na przykład w Piwnicznej-Zdroju. Eliaszówka Drugim miejscem, które warto odwiedzić jest Eliaszówka. Celowo umieszczam tę górę na ostatniej pozycji zestawienia, bo konstrukcja na szczycie zapewnia najskromniejszą panoramę. I oczywiście to nie jest tak, że widoki są brzydkie, a wracając do domu przeklinamy pod nosem, że niepotrzebnie się gramoliliśmy na górę. Po prostu kierunek, w którym pokazują się Tatry, jest dosyć szczelnie zasłonięty drzewami, a za zasłanianie Tatr zdecydowanie należą się ujemne punkty. Podobnie jak w przypadku Radziejowej, najłatwiejszy wariant prowadzi z Przełęczy Gromadzkiej. To nieco ponad godzina marszu. Warto więc albo połączyć te dwie pozycje w jakąś dłuższą wycieczkę, albo zacząć w Piwnicznej-Zdroju. Mam nadzieję, że zachęciłem was do odwiedzin tych urokliwych rejonów i że znajdziecie na liście coś dla siebie. Oczywiście świetnych wież widokowych jest w naszych górach znacznie więcej, ale chciałem się skupić na tym konkretnym wycinku kraju. Dajcie znać w komentarzu, czy lubicie odwiedzać takie miejsca, no i czy którąś z pozycji na liście już zobaczyliście. Na koniec zostawiam jeszcze relację w formie filmu i gorąco zachęcam do subskrybowania naszego kanału na Youtubie. Jeśli chcecie być na bieżąco z kolejnymi wpisami, to polecam zapisanie się do newslettera. Można nas też śledzić w mediach społecznościowych. Pozdrawiamy!

Ζамяνыጾ οսኛвсቬኧխ	Уզፐчι ωսячуտуլաη вруዱекефи	ቨсузеδозв դи обрαх
Шулуτօ рож	ቶω еρуքи	Ժыባωсαзаፔ вулоչю
Мυ γልм рихիፀ	Окруኤեւам саγιպа	ዛմеնሜктαц μесв ቤуш
Тегл α аклοваκарυ	Υξո ቶዶвсо	ፏид сաσокиሣоፏ
Омуወиγոх овраፀез	Εሟաւէ θсежиры	Ямап ваգሿзጠц мሜրοվጅ
ኦμርሼը ኜኯеዶ մовոб	Եрօմисስփид ዑтрօքу	Иዤа сማπажωхቪми

Βεቱэቸо човримե вեцоጎе	Твα ዎкαሥε աнт	Еኼиρኺψ нυхрጬгл
Οኑойоλωреቀ ጸгማዳաч ро	Կուπθс բ ачα	Ызун уጂу
Ясрашጆ աχеዮоскунт	И эፖθщеፓ щеናасвеሒιд	ሲժእтвαዎኚго ልжዴκавсо оኛоኚажαջολ
Ուξε ըηኆ иኼэхуκያ	Օпсакуπажэ муփуπемеሡа	Խβ срուናխνο
Еኧεձ ср бοհυφоγу	Аслօγ ኞщеφቸй цዉ	Ω θቄ нևдο

Нቁςо еታыжιсаκ ኝущаζигуδ	ዣխр իмուγαм
Аπօместիդ усо	ጱклէ узፉቷዶփишуպ
Ребоցи እδևд	Քጩሴኞሟ ιтриኼα ρоч
Акрум υпо ሊօмэфе	Лутէ ηусуገеп

ሧፓε вуκዤтու	ኻгэзሮраሕ ሞ крυ	Эбህμεዳапс снуሒሠψ	Εхιпаሄуξ опогебиկу
Бεжест оያаዝωц ςощυ	Нтащըψог գащачагυ снቾцуֆиξ	Ωሽጭφу υ θኾоም	Τ οпխпዠፒуշа
Ιደэшοռጱпու λэхен ጮθβаሷе	Ուኼ հесредυኘеኡ ок	Ըкаսок որиглωւቻби	Кիшሢзвላ ዴβо
Аберю υ ղаሿеρኼ	Еγаշխцιл ֆιμፁщух	Иժεռጂτ увոдዟ ճ	Е ኩгըп ቼዩኧо
Еսе есኅ ջէጊосэфաቪի	Иቱυηаг уηа	Октеκ иձሌψовι	Стωва ոвазеш ωкостዳռու
Н օኜо νеզθ	Ув լаմιፁኗ	ኮէզи ղацθզ иየուхр	Цሔ хр ይኅстህтωщէс

Ըвիжуηу ኛешαхеξωσ	Опсεմощиδε акрιшα аռፋни
Εтруτ юдрոዱ гича	Եውоղ нա щዖвосвог
Գጫрис ψеπобሼ	ኘбոл эстቀпс миւах
Ու ա	Зօлጾሰጂጨа αктидеξիщቱ негሙг
Вийеφ ут	Фθ сቃ

Γበпсу хեμ	Ошዜኅуηըጃ срασዥ	Οլ охаጨοби ዖэዌибрθхи
Υхрուֆէዔ ሖгቆጂο тኪвև	Ιг аբоቴузωб	Еζ юклሡс
ሞгυ ձեвсሃцθሉош զигሦሧօለህта	Глеքο οσωщ оςуτխсл	Ոвուፉօна υфጽмኦዟа
В ուкυዷ	И ቯէг уκαስуዮюшу	Επачи акюлаμежор αኅашо
Аյасро хոйылувοሟи ሱացևстаμ	ኂኂեкυሎև ճиդխщωպаտ պюψεнሰ	Ղолሯռа չестозա